14. (baxma: keçmiş tələbə yoldaşıma travma yaşatmağım)

Demək, tələbəçilikdən tanıdığım bir dostum var, özü də eks sözlük yazarıdır. Fakültəni dəyişmədən öncə 1 semester onla eyni dərslərə girmişik. indi də (maşallah, tü tü tü) öz ixtisası üzrə top 10 şirkətlərin birində yaxşı bir pozisiyada işləyir. Onun başı qarışıb iş-gücə, mənimki öz həyatıma, ona görə də ayda-ildə bir dəfə dialoqumuz olar, ya olmaz. Amma ki mənim ən yaxın dostumla əlaqələri yaxşıdı.

Elə təxmini keçən ilin bu ərəfələri idi, dostum dedi ki, bəs "o gün unidən 'x'-lə görüşmüşdük, səni soraqlaşdı. Dedi sənə çatdırım ki, sənlə görüşmək istəyir". Mən də "tmm cnm, yaparız bi şeyler" deyib keçdim.
Üstündən 2-3 həftə keçmiş elə o dostumla şəhərdə gəzəndə qəfil işi çıxdı, qoydu məni şəhərdə təkbaşıma. "nağayrım, neyniyim?" deyərkən, "kakraz bazardı, yaz x-ə, gör alınırsa, onla görüş, o dəfədən deyibdi". Sağ olsun, yazdım, yarım saata çatdırdı özün sahilə.

Nəsə, görüşdük, gəzdik dolaşdıq bir az, bir az abrımı bükdü ki, "üzünü görən cənnətlikdi, itib batmısan, arada bir xəbər elə". Atışdırmağa bir-iki şey alıb döndük keçmiş universitetimizin* unec, əsas korpus binasının yanındakı skamyalarda oturub bir az köhnə günləri yad elədik. Söhbət söhbəti açdı, mövzular hərləndi, gəldi psixologiyaya, ordan da travmalara. Sözarası "insan bəzən çox adi şeylərdən belə travma yaşaya bilir" deyəndə, mənə qayıtdı ki: "həə. Elə mənim bir travmamın səbəbkarı sənsən". Məni dəhşət maraq bürüdü ki, görən nə eləmişəm axı buna ki, durub travmatik bir şey kimi yadında qalıb? Başladı danışmağa.

Elə uni vaxtından sakit, necə ki indi ev-iş gedib gəlirsə, o vaxt da ev-dərs-ev dairəsində dövr edən biriydi. Savadı, intellekti çox idi, mizahımız da üst-üstə düşürdü deyə əksər vaxtı gəlib yanımda otururdu. Bəzən də mən gecikəndə yazırdım ki, yanında mənə bir yer saxlasın. Bir az fağırlıq vardı deyə bunu "pozmaq", "gözünü açmaq" (:d) adıyla tez-tez məzələndiyim də olurdu.
Demək, günlərin bir günü qəfil internetdən nəyəsə baxası oldum. Mən də o zamanlar sosial şəbəkə-filan işlətmədiyimdən mb- götürmürdüm deyə ondan telefonu istədim; kodu açıb verdi. Lazım olan şeyə baxandan sonra gördüm arxamızdakı uşaqlarla söhbət edir, "fürsət bu fürsət" deyib tez girdim google tarixçəyə. Məndə belə anlıq "tema tutmaq" şeyləri tez-tez olur. Bəzən yolda gedəndə şəkil çəkdirən qızların kadrına paz olub əlimlə "peace" işarəsi tutaraq poz verirəm, bəzən yanımdakı insanın diqqəti yayınan kimi xəlvəti telefonun götürüb öz barmaq izimi yaddaşa yazıram* bununla heç nə eləmirəm. sırf aça bildiyimi göstərmək üçün edirəm sadəcə , ya da gizlicə kameraya girib gic-gic selfie çəkirəm ki, evdə təsadüfən qalereyaya girəndə görüb gülsün və s. Nəysə, tarixçəyə girdim, 1-2 porno sayt yazan kimi linklər çıxdı, tez göz atdım. Yerimdə qımışdığım üçün geri çönəndə ibnə gülüşü ilə "ooo qəşəy zövqün varmış a" kimi şeylər deyərək məzələnməyə başladım.

Amk sən demə mənim bir neçə dəqiqə məzələnib sonra varlığını belə unutduğum bu hərəkətim onda iz buraxıbmış. Söhbətimiz əsnasında dedi ki, bəs həmin vaxt həddən artıq çox utanıbmış. Nəticədə də, o gün bu gündür illər uzunu Google-dan ancaq və ancaq "incognito mode"da istifadə etməyə başlayıb. Hətta Wikipedia-da ən adi bir şeyə baxmağa girəndə belə gizli səhifə açırmış. Ətrafındakı dost-tanışı da ən adi şeyləri axtarış edərkən belə gizli səhifə açıb ordan axtarış etməsini qəribsəyəndə vərdiş olduğunu deyib keçirmiş.

Aq bunları danışanda məni bir gic gülmək tutdu, başladıq birlikdə haykırmağa sjsjsjdjdj. Axırda gülməyim keçəndən sonra üzr istədiyimi bildirib könlün almağa çalışdım ki, bəs əslində, niyyətim qətiyyən onu incitmək, aşağılamaq, ya da utandırmaq olmayıb. Sadəcə, tipik mənəm də: sözüm tutan adamla, necə deyərlər "tema qaynatmaq" üçün moment olub, mən də götürüb məzələnmişəm. Yaxşı ki, özü də qəsdən etmədiyimi elə ən başından bilirmiş, əksi olsa, çox vicdan əzabı çəkərdim həqiqətən.

Hər şey qırağa, sırf bir hadisə var ki, ona görə xətrini çox istəyirəm. Onların qrupundan çıxandan sonra dediklərini heç vaxt unutmuram, universitet zamanlarından yaddaşımda qalan azsaylı xoş anlarımdan biridir. Növbəti semestrin ilk həftəsi idi, dərslər 3-4 gündü başlamışdı. Söhbət əsnasında qayıtdı ki, "bertrand, yerin görünür e, sənsiz neyniyəcəm o qrupda?". Niyə belə düşündüyünü soruşanda qayıtmışdı ki: "ilk gün otağa girdim. avtomatik gözüm sənin partana getdi ki, gəlim yanında oturum, gördüm boşdu. Sonra uşaqlara göz atanda elə qəribsindim ki, dedim aq bunlar kimdi? Elə bil birinci dəfəydi girirdim o qrupa".

Belə, bu da bir xatirədir. Deyil həmin görüşdə, illərdir mütəmadi olaraq mənim sözlük hesabımı tapmağa çalışsa da, sinəsi tüklü şairdən, molla nəsrəddindən tutmuş üzü bu yana onlarla yazar adı çəksə də, heç vaxt demədim bu nick'imi. Amma o vaxt bu temanı bu başlığa yazacağımı və ordan nick'imi tapa biləcəyini bildirmişdim. Sözlüyə girib-eləməsə də, bəlkə nə vaxtsa təsadüfən ağlına gəlib buralara göz atar.

Özünə həyatda uğurlar arzulayıb yazını da bitirirəm.